خصوصیات ماهی سرتیز
ميگوي سرتیز از خانواده پنائیده بوده و یا نام خارجی Jinga shrimp و با نام فارسی ميگوي سرتیز، میگوی سفید شهرت دارد و یکی از میگو های محبوب خلیج فارس به حساب می اید بیشترین صید ان در تنگه هرمز و خلیج فارس می باشد . میگو غذایی بسیار پرارزش و از منابع بسیار مفید پروتئین دریایی محسوب می شود. گوشت میگو دارای پروتئین بسیار غنی و مزیت دیگر گوشت میگو بالا بودن میزان املاح و بخصوص کلسیم و فسفر است، میزان فسفر و کلسیم و پروتئین آن نسبت به گوشت های دامی بسیار قابل توجه بیشتر است.مصرف آن برای تمام سنین مناسب و مفید است. مصرف میگو سرتیز گلیسیرید خون را کاهش می دهد و بدن را از ابتلا به بیماری های قلبی عروقی محافظت می کند و حتی کودکان بعد از یک سالگی تا افراد مسن می توانند از این ماده غذایی مفید استفاده کنند . میگو سرتیز به سه سایز ریز ، متوسط ، بزرگ تقسیم می شود
روش پخت میگوسرتیز
میگوی سرتیز بسیار خوش طعم خوشمزه بوده و گوشت نرمی دارد روش های مختلفی برای طبخ میو سرتیز وجود دارد اما بهترین روش به صورت هواری و میگو پلو می باشد.
ضاهر میگو سرتیز
طول بدن میگو سرتیز ماده به 210 میلی متر میرسد اما معمولا 170 میلی متر است . بدن میگو کشیده و دراز و از دو طرف به هم فشرده است، میگو از سه قسمت سر و سینه و شکم تشکیل یافته است که سر و سینه به هم متصل می باشد .قسمت سر و سینه شامل كاسه سنگ يا کاراپاس، روستروم یا ،چشم مرکب، آنتن و آنتنک های کوچک، پاهای حرکتی یا پریوپودها و دهان است که بلافاصله به مری و معده ختم میشود. قسمت سر و سینه از نظر غذائی ارزش ندارد و معمولاً پس از صید از بخش شکمی جدا می گردد .
زیستگاه میگو سرتیز
ميگوي سرتیزازجمله میگوهای خانواده پنائیده بوده و بیشتر درآبهاي مناطق گرم ، و نیمه گرم دریا ها و ارتفاع كم عمق و حد اکثرعمق 90 متر با كف گلآلود زندگي ميكند.