میگو درشت (20 تا 30 عدد در کیلو)

خصوصیات میگو:

میگو با دارا بودن خواص و ویژگی های منحصر بفرد، انتخابی سالم و خوشمزه برای بیشتر افراد است. دارای گوشتی سفت و در عین حال بسیار ترد و خوشمزه است و به راحتی قابل هضم می‌‌‌‌باشد. زیرا حتی افرادی که علاقه زیادی به غذاهای دریایی ندارند نیز میگو را استثنا میکنند!  میگو حاوی مقادیر بالایی فسفر و آهن است که برای کودکان در حال رشد و زنان باردار بسیار مفید است. نیز سلنیوم، ید، امگا3، ویتامین های D3 و B3 از دیگر مواد موجود در میگو می باشد. با وجود این مواد در گوشت میگو، به جرات میتوان گفت که مصرف میگو در بالا بردن مقاومت بدن، بهبود التهاب ها، بیماری های قلبی و عصبی، تاثیر مثبت بر گردش خون و سالم ماندن کبد، بسیار موثر است .  میگو دارای اسیدهای چرب از خانواده امگا 3 است که دریافت آن به کنترل فشارخون کمک می‌کند. ارزش غذایی میگو در هر اندازه ی که باشد یکسان است. میگوی جنوب بسیار مغذی است، این آبزی نسبتاً کم کالری بوده و علاوه بر انواع ویتامینها و مواد معدنی، مقدار زیادی پروتئین و چربی های سالم را نیز تأمین می‌‌‌‌کند. میگوی خلیج فارس دارای کلسترول بالایی است، اما همچنین حاوی مواد مغذی از جمله آنتی اکسیدان ها و اسیدهای چرب امگا 3 می‌‌‌‌باشد که به نظر می‌‌‌‌رسد سلامت قلب را تقویت نموده و مصرف آن به افرادی با مشکلات قلبی توصیه می‌‌‌‌گردد.  تحقیقات در مورد میگو نیز اثرات مثبتی بر سلامتی نشان داده است. میگو دارای مقادیر بالایی آنتی‌‌‌‌اکسیدان می‌‌‌‌باشد. به دلیل نقش آن در کاهش خطر ابتلا به چندین بیماری مزمن و سرطان مصرف میگو به تمامی افراد توصیه می‌‌‌‌شود. میگو به دلیل سادگی مصرف و تنوع منوی طبخ، مورد توجه عموم است.

روش پخت میگو:

میگو از آن دسته  مواد غذایی است که با هر سلیقه ای کنار میاید! از آبپز و بخار پز گرفته تا سرخ شده  و کبابی میتوانید از میگو لذت ببرید. میگوها بسته به اندازه شان، طرز پخت های متفاتی دارند. معمولا سایزهای درشت تر را برای گریل و کبابی و سایزهای کوچک تر را برای سالاد، پاستا، پلو و مواردی از این قبیل استفاده میکنند. بهترین نوع پخت برای میگوی متوسط، سرخ کردن، خوارک میگو، حواری و میگو پلو می‌باشد.

ظاهرمیگو:

ميگو متوسط یا میگو موزی متوسط جنوب، با دارا بودن سه قطعه جلو سينه‌‌اي، كه به سر متـصل شـده و ايـن قطعـات بـه پاهاي آرواره اي تبديل شده‌‌‌‌‌‌‌‌اند، جزو سخت‌‌‌‌‌‌‌‌پوستان شناگر دريـا بـه شـمار مـي‌‌رود. همچنين به خاطر پنج جفت پاهاي  سينه‌‌اي عقبي، كه مربوط به قطعات آزاد سينه اسـت و براي حركت به كار مي‌‌رود، اين راسته را ده پا ناميده‌‌اند. در برخي گونه‌‌‌‌‌‌‌‌ها، روي اين پاها قلاب يا بادكش وجود دارد. بدن بيشتر گونه‌‌‌‌هاي ميگو از دو طرف فشرده شده است و روستروم معمولاً دندانه‌‌دار و در بالاي سر قرار دارد. آنتنولها (شاخكهاي كوچك يا اولين جفت زوايد حـسي) در بيشتر گونه‌‌ها داراي يك صفحه يا خار است. طول بدن ميگوي ببري حداكثر به 23 سانتي‌متر و وزن معمول آن به 50 گرم مي‌رسد. ميگوي ببري در بالا داراي 7 خار و در زير داراي سه خار است.  میگوی تازه بدنی سفت و بدون هیچگونه لکه یا تیرگی دارد. میگو به صورت گسترده توسط انسان ها صید شده و یکی از مواد غذایی مورد علاقه عموم می باشد.

صید میگو:

میگوهای جنوب توسط تور ترال صید شده و نقش بسیار پررنگی در تقویت بخش اقتصادی و تجاری جنوب کشور ایفا می‌‌‌‌‌‌‌‌کنند.

زیستگاه میگو:

این میگو در آبهاي گرم دریایی تا عمق 10 تا 45 متر با كف گل‌‌‌‌آلود از سواحل درياها و دهانه رودها زندگي مي‌‌‌‌‌‌‌‌کند. میگوی جنوب در آبهای گرم ساحلی مناطق گرمسیری و نیمه‌‌‌‌‌‌‌‌گرمسیری زیست نموده و دارای ارزش غذایی بسیار بالایی هستند. میگو دارای پراکنش وسیعی است و در نزدیکی  اکثر سواحل و رودخانه‌‌‌‌‌‌‌‌ها و همچنین در دریا و دریاچه یافت می‌‌‌‌‌‌‌‌شود. گونه‌‌‌‌‌‌‌‌های متعددی از میگوها وجود دارد و معمولاً گونه‌‌‌‌‌‌‌‌هایی می‌‌‌‌‌‌‌‌باشند که به هر نوع زیستگاه خاص سازگار شده‌‌‌‌‌‌‌‌اند. میگو بیشتر دریازی بوده، اگرچه حدود یک ‌‌‌‌‌‌‌‌چهارم از آنها در آب شیرین حضور دارند. میگوهای دریایی در اعماق 5000 متر و از مناطق استوایی گرفته تا مناطق قطبی زیست می‌‌‌‌‌‌‌‌کنند. ميگوهاي بالغ از زئوپلانكتون( ذرات ريز جانوري معلق در آب)، لارو نرم‌تنان، كرمها و ميگوهاي ديگر تغذيه مي‌كند. ميگوها در عمر 15 ماهه خود دو بار در اوايل بهار و اواخر پاييز تخم‌ريزي مي‌كنند. ميگوی موزی بيش از دويست هزار تخم مي‌ريزد. ميگوها روزها در زير رسوبات دريا مخفي شده و شبها براي شكار طعمه از پناهگاه خارج مي‌شوند. به همين جهت صيد ميگو در اكثر نقاط در شب صورت مي‌گيرد.  آن ها در اقیانوس هند، آرام، کشورهای حوضه‌‌ی خلیج فارس و دریای عمان از جمله کویت، دبی، هرمزگان و بوشهر زیست می‌‌‌‌‌‌‌‌کنند.